Ahmet Selçuk İlkan:
Seni bizden kimler aldı
Neredesin ey insanlık
Ne izin ne gölgen kaldı
Neredesin ey insanlık
Sen atadan bir mirastın
Kime küstün surat astın
Niye sırra kadem bastın
Neredesin ey insanlık
Varlığınla övünürdük
Yokluğunda dövünürdük
Hep gölgene sığınırdık
Neredesin ey insanlık
Göz mü değdi nazarda mı
Haraç mezat pazarda mı
Tabutta mı mezarda mı
Neredesin ey insanlık
Onur Akın:
Dünya düzeni bozuk
İpi temelden kopuk
Etraf dolu dalkavuk
Yağlayan yağlayana
Hani aşk hani emek
Söz demek namus demek
Bu nasıl bir yetenek
Kıvıran kıvırana
Şen şakrak bütün diller
Bak havada tüm eller
Daha çalmadan ziller
Zıplayan zıplayana
Öyle bir dünya ki bu
Sallayan sallayana
Ağlanacak haline
Sırıtan sırıtana
Öyle bir dünya ki bu
Dallayan dallayana
Sırtından vurmak için
Kollayan kollayana
Ahmet Selçuk İlkan:
Bir haberin bir sesin yok
Dönmeye de hevesin yok
Kime sorsam adresin yok
Neredesin ey insanlık
Sensiz hayat çok karanlık
Kol geziyor vicdansızlık
Sana nasıl hasret kaldık
Neredesin ey insanlık
Mişli geçmiş zamanda mı
Masalda mı romanda mı
Balta girmez ormanda mı
Neredesin, neredesin ey insanlık
Onur Akın:
Sanki doğuştan sultan
Uslanmaz ki ne yapsan
Yok kendini bir tartan
Dağıtan dağıtana
Bilgisi yok fikri yok
Dünyadan haberi yok
Üç kuruş ederi yok
Konuşan konuşana
Açlıktan yüzü solmuş
Yokluktan bak yok olmuş
Sorsan modaya uymuş
Kırıtan kırıtana
Öyle bir dünya ki bu
Sallayan sallayana
Ağlanacak haline
Sırıtan sırıtana
Öyle bir dünya ki bu
Dallayan dallayana
Sırtından vurmak için
Kollayan kollayana
Öyle bir dünya ki bu
Sallayan sallayana
Ağlanacak haline
Sırıtan sırıtana