Verse 1: Kayra
Alamet-i farikası nedir ki bu işin?
Bir sarhoş rüyasında güneşler eritir
İbaretim ben etten biraz da kemikten
Yürekten gelenler yürekler örseler

Artık hiçbir yer değildir mahallem
Burası belası müşkül alem
Yokum burada ben, bir gurbette gölgem
Gudubetler burada musibetler bekler

Ailemizin yüz karası yani bendeniz
Hayli çelimsiz, hayli halsiz
İşte bu şahıs doğduğunda sanki
Damgasında basıldı belaya mıknatıs

İstisnasız her gün gözümde büyür
İstisnasız her gün birazcık ölür
Aman durma dünya, kökünden sökül
Her gün ayrı ölüp, her gün ayrı gömül

Verse 2: Sorgu
Beygir Ali bizim mahallenin virali
Biraz uzun ikin bi' dal biraz da Rumeli
İki dubleyle süreli gece yaralı bereli
Sokak köpekleriyle ahbaplık kurduğu yere mi ait?

Oraya yok vesait saat namüsait
Surat beş karış zayi ettiği fırsatlarına dair
Kalanlar kalmasa daha iyi fedai olur bari
Durum narin her hain, buna şahit

Payitahta oturdu kurtulup röpteşambırından
Rahibin hükmü düştü Notre damnın kamburundan
Biraz bi' kumla yaptı yıkılmasın korkusuyla
Sanki kaleyi zaptedecek sevdikleri uykusunda

Bu yersiz duygusu eğrisiyle doğrusuyla
Olduğunca devam edip kaydırıp suyla
Ekmeğini deniz tuzuyla geniz homurtusuyla
Beniz sarı uyandı fail olmanın kuruntusuyla