BÖLÜM 1 :
Çok geç mi kaldım ben?
Kayberttiğim değer.
Bırakılmış duygular içimde meğer.
Yok olmuş onlar, Yok olmuş geceler.
Dünya; yuvarlak, her daim döner.
Öfkeme yenik düşer.
Rüyalarım, kaybolup gider.
Anlatılır düşler,
Kapanır o defter.. (Kapat gitsin..)
Hayatına son kez çek bir veşkeş!
Cesursun oğlum, göster bunu bir kez !
Bildiğin herkes seninle;
Dertleş, besleme kini!
TANRI, bunu sevmez!
Anlamak zordur,
Bazen çıkış yoktur!
Kapılar, duvar olur engel çoktur. (Çok..)
Korkutur insanı dikeni boldur. (Boldur..)
KÖPRÜ: (x2)
Es geç, rüyaları ertele..
Sözler, orda hep riyakâr!
Gül geç; Meleklerin bie çoğu Şeytana hizmetkâr.. (Hizmetkâr..)
NAKARAT: (x2)
Açılır defteri, (Açılır defteri..)
Sorulur Hesap. (Sorulur hesabı..)
"Ne Yaptın?" (Ne yaptın?)
Yazılır Günâh.. (Yazılır günâhı..)
BÖLÜM 2 :
Emeklerim hayatta kaldı.
Bir tek bile değerini alamadım. (Yok!)
Yaşamda kalmak gerekir;
Ölüme dair vereceğin hesapta, Kim bilir? (Haa?)
Böyle durum olacaktır, Kim bilir?
Belki bi gün herkes solacaktır, Kim bilir?
Ama dönüşü yok,
Kalmışız tek başına.. (Tek başına..)
Ölüm anlatılmaz.
O ânı yaşamak gerekir.
Ama Kim bilir o ânı?
Kötülük üzerine kurulu bu düzen.
Bu düzendir, insanı bi anda yere seren!
Sadece 'ömür' değildir, hayatımızdan birer birer giden;
İnsanoğludur hep yaşamda kaybeden, şükretmeyi bilmeyen!
KÖPRÜ: (x2)
Es geç, rüyaları ertele..
Sözler, orda hep riyakâr!
Gül geç; Meleklerin bie çoğu Şeytana hizmetkâr.. (Hizmetkâr..)
NAKARAT: (x2)
Açılır defteri, (Açılır defteri..)
Sorulur Hesap. (Sorulur hesabı..)
"Ne Yaptın?" (Ne yaptın?)
Yazılır Günâh.. (Yazılır günâhı..)