sensizlik ne zormuş yokluğuna dayanamadım

hıçkırarak ağladım derdimi kimseye anlatamadım

olmadımı aşkım geri dönmek çokmu zordu

sabrederek beklediğim günler içimde yanan bi kordu

şimdi beni haykırışlarımla bir başıma bırak

sensizlik öyle zorki çok zor be unutmak

yoksunki sevdiğim çok zor hayalinle yaşamamak

çok zor inanki geçmişe ağlayarak bakmak

artık bir şey bilmeni istiyorum buralardan gidiyorum

ama şunu bil seni haala seviyorum

çokmu zordu söylesene geriye dönmek

bu kadar kolaymıydı çekipte gitmek

kolaymıydı söylesene herşeyi bi anda silmek

beni bırakıp gittiğinden beri gecelerdir uykusuz kaldım

kafamı kaldırıp gülmeyi denedim ama başaramadım

dışarı çıkmayı denedim ama ayakda duramadım

sanki kopmuştu iliklerim

sanki uyuşmuştu her yerim



Nakarat



savrulur gider bu çocuk soğuk bi kış akşamında

donuk bedenimle uyandım sensizliğin sabahında

o artık çok uzakda



savrulur gider bu çocuk soğuk bi kış akşamında

donuk bedenimle uyandım sensizliğin sabahında

o artık çok uzakda



artık bi karar vermiştim gidecektim uzaklara

olmadıki senin varlığın engel koymuuştu o yollara

gözlerimin içine bakma bu çocuk çok mutsuz

bana bi kalp vermesende benim sevgim hep sonsuz

nerdesin şimdi bomboş geçiyor günlerim

yetmedimi bu kadar acı gel artık be sevdiğim

hayatımda sen yoksan fazla yaşayamaz bu bedenim

fazla sürmez elbet bir gün kapanır bu gözlerim

dudaklarımda çığlıklarım yankılanırdı boş sokakarda

şair olmak bu kadar basit deyildi şimdi şaairim kollarında

yaşadığımız onca güzel anıları ne çabuk unutmuşsun

evet mutsuzum şimdi artık yanımda yoksun

gelmesende görmesemde unutmaz bu kalbim

sanmaki vazgeçerim inan yapamam sevdiğim



Nakarat



savrulur gider bu çocuk soğuk bi kış akşamında

donuk bedenimle uyandım sensizliğin sabahında

o artık çok uzakda



savrulur gider bu çocuk soğuk bi kış akşamında

donuk bedenimle uyandım sensizliğin sabahında

o artık çok uzakda