Yorgun denizler usanmış fırtınadan,
Bense bir gemi ve kaybolmuşum.
Kıyıları görünmez, fenerinde ışık.
Ay bile gizlenmiş, yıldızlar karanlık.
Ne bir ses var, ne bir nefes aldırıyor.
Ayrılık yakın, vuslat görünmüyor.

Öncesi yok sonrası yok, sanki hepsi hayaldi.
Bana sevgisi yok, yokluğu çok ağır gelirdi.
Kulağımda hala sesi, bir veda busesi,
Bile bırakmadan gitti gidiş o gidiş...

Küskün bu dallar kırılmış; rüzgarlardan,
Bense filizlenmiş açacakken; solmuşum.
Baharı beklerken güze boğulmuş bir çiçek,
Gülümsemeler gibi o da solup gidecek.
Ne bir umut ne ihtimal; kar etmiyor.
Ayrılık yakın, vuslat görünmüyor!!

Öncesi yok sonrası yok, sanki hepsi hayaldi.
Bana sevgisi yok, yokluğu çok ağır gelirdi.
Kulağımda hala sesi, bir veda busesi,
Bile bırakmadan gitti gidiş o gidiş...