Guş edin bu makalimi
Söyleyim size halimi
Bir mirasyediye çattım
Nakledeyim ahvalimi
Bir bazergan oğlu imiş
Üç yüz kese miras yemiş
Günde on kuruş akarat
Belki on beş olur imiş
Gayet de cömert didiler
Hayli gürbüz merd didiler
Dahi bir yonca toycadır
Duymadı bir ferd didiler
Su gibi altın harc eder
Kalmamış kalbinde keder
Bunca malı cem eylemiş
Oğlum yesin deyü peder
Bana bunu bildirdiler
Ağlar iken güldürdüler
Züğürtlükten ağlar iken
Gözüm yaşım sildirdiler
Bir hal ile varup çattım
Takyamı göklere attım
Kapı önünde bir gece
Eşiğin yaslanıp yattım
Çıktı beni seyreyledi
Bunda ne ararsın dedi
Aldı beni girdi eve
Lutf ile şöyle söyledi
Bana dedi hiç çekme gam
Sana bin kuruş virirem
Bazergan edeyim seni
Züğürtlükten çekme elem
Didim oldum bazergan
Bana kimler olur akran
Kimseye baş eğmez ol dem
Gözüme görünmez yaran
Gezdim anınla subh ü şam
İki ay görüştü tamam
Bir parasın alamadım
Hilaf değildir bu yaran
Her seher kahveye gelir
Yaran ile ülfet kılır
Kahve altısın sorarsan
Bir akçelik simit alır
Kendisi yer iller bakar
Sende bir gül görse kokar
Simidin yarısın yeyip
Yarısın koynuna sokar
Kimse bilmez baş akçesin
Koparmaz dağ taş akçesin
Benden almaya başladı
Her hafta tıraş akçesin
Beni bir fikirler aldı
Bu gayret bağrımı deldi
Mirasyedi çelebimiz
Bir gün pabucumu çaldı
Benden ödünç akçe ister
Sana sonra veririm der
Ben kendi kârımdan aciz
O benden dahi derbeder
Borç edindim hayli vafir
Kimse saymaz oldu hatır
Ayasofya külhanında
Postu varmış onda yatır
Beni hazan etti hele
Böyle pakçe girmez ele
Ben yarana nakleyledim
Öldü gitti güle güle