Vakit çok geç artık.
Sana gelmeye , biz olmaya , seni tatmaya çok geç artık.
Seni sevmeye bile geç !
Elini tutmadan yürümeye alıştığımdan beri.
Ellerimsiz olmadan yaşamayı öğrendim.
Sana sarılmadan uyumayı , gözlerine bakmadan görmeyi .
Hatta seni öpmeden gülmeyi öğrendim.
Başka insanlarla , başka olayların ortasında , başka bi ben olmayı.
Ama özledim be çok bişey değil de !
Sevilmeyi özledim !
Duymayı o sözleri .
Hani sen gittin ya ?
Bi damla kanım akmadan ölmeyi öğrendim !
Sonra hayal kurmayı.
Olmadığın masalarsa senle yemek yemeyi öğrendim.
Beklemediğin evlere sen ordaymışsın gibi gelmeyi .
Aynaya bakıp kendimle dertleşmeyi öğrendim.
Sorma bana bişey cevap vericek kadar bilmiyorum hayatı.
Hatta yaşamadım bile hiç !
Hani sen benim hayatımdın ya ?
Hayatım derdin ya ?
Bende senin hayatın olurdum sonra.
Biz olamadık ki be bir birimize hayat olamadık.
Sen benim hep saklı kalan cennetim oldun.
Bende senin kaçtığın cehennemin.
Olsun üzülmeni istemem.
Hem bende üzülmem böyleyken.
Mutlu ol sen , mutlu bak insanlara.
Gül , eğlen bak ben böylede mutlu olurum.
Öylede severim seni öylede beklerim.
Ama dedim ya vakit çok geç .
Biz olmak için , bana dönmen için vakit çok geç.
Yem yeşil gözlerinde boğulana dek yüzmem için.
Kolundan tutup kendime çekip öpmek için.
Kulağına fısıldayıpta seni seviyorum demek için .
Ne bileyim herşey için çok geç.
Yanlış anlardın ya hep beni ?
Bende sorgusuz süalsiz bağırırdım sana. ?
Artık bunlar içinde çok geç.
Gidelim hadi yanlızlık , hatta sende benle gelme !
Yanlızlık için bile geç .
Neyse , bunu dinlersin inşallah.
Diycemde dinlediğinde bile çok geç olucak.
Umarım anlarsın artık herşey için çok geç ..
HERŞEY İÇİN...