Biraz kendimden bahsedeyim sizlere
Gerçi fazla sevilmem ya neyse...
Uzunca yazılan her kelimenin sonunda
O kelimeyi bitirmek için koyulan noktada
Gizli bir yalnız yüreğim ben
Fazla kalabalığı sevmem,elbet var bi sebebi
5 kişilik ailem var hepsi birbirinden değerli
Anam bi melektir eğilip ayaklarını öpmeli
Babam bağırır çağırır ama yumuşak yürekli
Birde bizim ufaklık,kızar ufaklık dedim diye şimdi
Ahh birde 85 yaşında koca çınar nenem...
Böyle 5 kişilik bi aile tablosuyla
Takvimden düşer bir bir yapraklar
Akar ömürlerden yaşlar toprağa
Sandalyeler bir dolar bir boşalır
Asma altında çay keyfi bi başkadır
Şöyle akşam batmaya yakın demlenir çaylar
Toplanırız anam babam nenem ve ufaklık
Anam evlendirme derdinde
Babam borçların derdinde
Nenem de kısık sesiyle birşeyler söyler
Sonra ben yine lafın en ağırını bırakırım
Masanın tam orta yerine
Derim ki;
Yahu bırakın dünyalığı...
Bakın baki olan şeylere...
Hafif bi suskunluk çöker
Sonra anam bana döner
Eee anlat bakalım evlat...

Birazda sen anlat...
Ahh be anne...
Anlatayım değil mi,evet anlatmalıyım...
Ahh be anne...
İçimde nasıl sızı var bi bilsen
Şu akan günler aslında içime
Öyle ateşler akıtıyor ki
Neden biliyormusun anne...
Çünkü her akan gün
Ölüme hazırlıyor bizi
Ayrılığa hazırlıyor bizi
Anne...
Her batan güneş nice canlar,
Beraberinde götürüyor gittiği diyara
Ve anne...
Şu doğan güneşlerde,
Ne çocuksu hayallerim var
Hep sana,babama yani ailemize dair...
Güzel olan ne var ise yapabilme hayalleri...
Ama..!
Güneş yeniden batacak birazdan
Götürecek ışığıyla birlikte güzellikleri beraberinde
Karanlığa teslim olacak bedenler
Yalnız başına karanlık odalarda
Ve
Birazdan...
"Gözler Kapanacak..."
Söz Erdi GÖREN