İnsana, yani bana
Türkiye saatine göre kepenk seslerine
Bir dakika on beş saniye kalmışken uyanık olmaya
Alışıyorum tavrına
Hiçbir şey yok gibi yapmaya
Ne dedim? Bilmiyorum
Sadece masanın üstü dağınık ya, üşeniyorum toplamaya
Dağlarıma eşkiya
Pineklenen mağara karanlık
Ve dışarısı curcunaya aç bilaç
Ölü eşkiyanın kalender tüfeği çalınmaz
Demiştim bir keresinde:
Kötü adamların kötülüğü samimi olur
Benim ihanetim günahtan sayılmaz
Umarım demiyorum
Kaldırım hevesimden yere bakmıyorum
Belki bir gün, tamamı yanlış
Bir hata tutturdum diretiyorum
Ben kutsal topraklardan getirilmiş muhalefetin
Tavrından nefret ederken hiçbir kahramanı sevemiyorum
Dağıtılmış ve parçaları mazbut şatoların en alt katlarında
Çürümeye terk edilen enfarktüslere çanak tutup

Kendimce bir devrime son verip
Yerine atlı karıncalar koyup
Manzara değişsin diye kusana kadar
Dünyadan daha da, daha hızlı dönüyorum
Ben içimden sayarken hep aynı rakama gelir, sıkılırım
216! Sahtekar omurgayım
Evcimen duvarda var pürüzsüz yelkovanlar
Ambiyansı parçalarken müstesna nakaratlar
Dünü ve yarını ortadan bugün geçer gibi
İkiye bölüp hatırlıyorum
Bozamam simetriyi
Adım burkay, değil saatli marif tahmini
Ve adsız'ın ruh adam'ı hem de, nefret etsem dahi
Geç kalanların terapisi bu
Bilen bilir, monarşi kıtlığında serüvenim bu
Bradikardı, altmıştan geri sayım, dur
İşte o rakamı hatırla yalnızca, küsüratım bu
Çıplak gözlerimle izlemek bir kainatın çökmesini
Buram buram yıkılsın şehirler ve caddeleri
Bu dünya elbet soğuyacak
Ve o zaman her yerin sahibi
Köpekler ve burumuş sigara paketleri
Çıplak gözlerimle izlemek bir kainatın çökmesini
Buram buram yıkılsın şehirler ve caddeleri
Bu dünya elbet soğuyacak
Ve o zaman her yerin sahibi
Köpekler ve buruşmuş sigara paketleri